|
دیروز کودکی در امتداد کوچه های پر از بی کسی این شهر شلوغ؛
دست تمنایی به سویم دراز کرد؛
خالی تر از تمامی آرزوهای کودکانه؛
دنیا عوض شده است؛
کودکان به دنبال نان اند و ما به دنبال عشق ...!
می خواستم بخندم و گریه امان نداد - آمد بهار و شانه ی ما را تکان نداد
مثل همیشه خنده ی ما طرح گریه داشت - مثل همیشه سفره مان بوی نان نداد
در خلوت شبانه ی باران نشسته ایم-انبوه بغض فرصت فریادمان نداد
آغازه ایست جدایی قبول کن-دوست از ورای فاصله دستی تکان نداد
تا گم شدیم زیر خرمن ها آوار سرد-دیگر کسی نشانی ما را نشان نداد
پرواز فرصتی است که از دست می رود - وقتی که سهم مرا آسمان نداد
لبخند بزن...
عکاس مدام این جمله را تکرار میکند و اصلاً برایش مهم نیست که در وجودت حتی یک بهانه کوچک برای لبخند نیست...
(((اینم از بخت بد ماست،راضیم هرچی خدا خواست)))
از يــــک جــــايي بــــه بعــــد
ديگــــــه نــــــه
دســـــــت و پــــا مــــي زنــــي
نـــــه بــــال بــــال ميــــزنــــي
نـــــه دل دل ميــــــکني
... نـــــــه داد و بيــــداد ميــــــکني
نــــــه گــــريــــه ميـــــکنی
نـــــه مشتتـــــو ميــــکوبي تــــو ديــــوار
نـــــــه ســــرتــــو مــــيزني بــــه ديــــوار
نــــــــــه.....
از يــــــه جــــايــي بـــه بعـــد فقـــط سکـــوت ميکنـــــي ..! ;)
دنیـــا رو هــَـم بــرات بخــرم،
مــوهــای سپيــد شـُـدت... ↓↓↓↓↓
.
.
.
سیـــاه نــمیـشــه :((
حــلالـــم کــن مــــــــادر
بار ای ابر پاییزی که با من همنوا باشی/به دور از غصه ی طوفان در این دنیا رها باشی
بزن باران رگباری که خیس از گریه ات باشم/من اینبار از تو می خواهم نباید بی صدا باشی
بخوان اهنگ باران را که باشی هم صدا با من/که من چشم انتظارم تا که با من آشنا باشی
روز گار میدونم چشم دیدن خنده های منو نداری
اما من میخندم حتی به بدبختی هام
فقط و فقط به کوری چشم تو .....
شبیه برگ پاییزی پس از تو قسمت بادم
خداحافظ ولی هرگز نخواهی رفت از یادم
خداحافظ و این یعنی در اندوه تو میمیرم
در این تنهایی مطلق که می بندد به زنجیرم
چگونه بگذرم از عشق از دلبستگی هایم؟
چگونه میروی با اینکه میدانی چه تنهایم!
خداحافظ تو ای همپای شبهای غزل خوانی
خداحافظ به پایان آمد این دیدار پنهانی
خداحافظ بدون تو گمان کردی که میمانم؟
خداحافظ بدون من یقین دارم که میمانی!!
نظرات شما عزیزان:
|
